Święta Rita

Życiorys św. Rity (http://swietarita.blogspot.com)

Święta Rita jest jedną z najbardziej popularnych świętych na świecie. Rita urodziła się około roku 1380 w Roccaporena, niedaleko Cascia we Włoszech. Według podania miała być dzieckiem wymodlonym przez pobożnych rodziców. Na Chrzcie otrzymała imię Małgorzata. Już jako młoda dziewczyna poczuła powołanie do życia zakonnego. W wieku czternastu lat, posłuszna naleganiom rodziców, wyszła za Pawła Ferdinando Mancini młodego, wytwornego, lecz obdarzonego raczej niespokojną naturą człowieka. Z tego małżeństwa rodzą się dwaj synowie. Związek ten był jednak bardzo nieudany. Łagodząc swym postępowaniem trudny charakter swego męża przeżyła z nim osiemnaście lat. Jej małżeństwo wymagało wiele trudu, bo mąż miał gwałtowny charakter i dość awanturnicze zamiłowania. Rita znosiła swój los z anielską cierpliwością. Mąż Rity zginął zabity w porachunkach mafii. Kiedy zginął, synowie postanowili go pomścić, a Rita, jako matka, cierpiała nie umiejąc ich od tego odwieść. Bojąc się, by nie kontynuowali walk, prosiła Boga, aby raczej zabrał ich ze świata niż mieliby stać się zabójcami. Bóg wysłuchał tej prośby. Obaj młodzieńcy zmarli podczas epidemii a ona zmagała się dalej usiłując pojednać zwaśnione rody. Kiedy w końcu udało jej się z wrogów uczynić przyjaciół, mogła zostać zakonnicą.
Mając już ponad trzydzieści lat jako wdowa wstąpiła do zakonu augustianek w Cascia. Marzyła o tym od dzieciństwa, ale okoliczności tak się układały, że ciągle musiała robić coś innego. Pan Bóg stawiał przed nią wciąż inne zadania. Była żoną, matką, wdową, a dopiero potem została zakonnicą. Dzięki temu wszystkie stany mogą ją dziś prosić o wsparcie w modlitwie – każdego zrozumie. Życie w klasztorze nie było jednak sielanką. Ponieważ była analfabetką, została przyjęta do sióstr „konwersek”, które były przeznaczone do codziennej posługi w klasztorze. Z całą radością z miłości dla Oblubieńca spełniała najniższe posługi w klasztorze. Często w ciągu dnia i nocy całowała z miłością obrączkę zakonną, która symbolizowała jej mistyczne zaślubiny z Jezusem.
Miała szczególne nabożeństwo do Bożej Męki. Widziano ją nieraz, jak leżała krzyżem, zalana łzami. Kiedy pewnego dnia kaznodzieja miał kazanie o męce Pańskiej, prosiła gorąco Jezusa, by dał jej zakosztować męki chociaż jednego ciernia, który ranił Jego przenajświętszą głowę. Została wysłuchana. W czasie modlitwy poczuła nagle w głowie silne ukłucie. Na tym miejscu wytworzyła się bolesna rana, która zadawała jej nieznośne cierpienia przez 15 lat, aż do śmierci. Aby jednak uniknąć sensacji, Rita prosiła Chrystusa, by rana była ukryta, ale by pozostały cierpienia. Tak się też stało. Do dnia dzisiejszego widać na czole, dobrze zachowanego ciała Rity, ślad tej rany. Rita odznaczała się posłuszeństwem, duchem modlitwy i cierpliwości. Będąc prostą i niewykształconą osobą, osiągnęła szczyty kontemplacji. Zmarła 22 maja 1457 r.
Kult świętej Rity rozpoczął wraz z jej śmiercią. Cuda nie przestały się mnożyć: uzdrowienia i nawrócenia. O jednym z pierwszych doniósł wiejski stolarz. Nie mógł już wykonywać zawodu z powodu paraliżu i deformacji ręki. Przyzywał więc wstawiennictwa św. Rity wystawionej na śmiertelnym łożu. Obiecał, że jeśli odzyska władzę w ręce, wykona dla niej trumnę. Ledwie skończył modlitwę, stwierdził, że ręka odzyskała swobodę ruchów i rzeczywiście on wykonał trumnę, w której złożono ciało. Po 3 dniach od śmierci św. Rity liczba cudów stale wzrastała. Czas mijał i trzeba było pochować zmarłą. Jednak jej ciało pozostawało nienaruszone i nadal wydzielało piękny zapach. Postanowiono więc zachować je w kaplicy, pod ołtarzem. I tak nigdy nie złożono go w ziemi. Prawie dwa wieki później na stolicy Piotrowej zasiadł Urban VIII. Jedna z jego siostrzenic zainteresowana życiem i sławą Rity, przekonana o jej świętości udała się do Rzymu przedstawić tę sprawę do szczegółowego zbadania. Papież powołał komisję. Mając przed sobą niezniszczone od 170 lat ciało, wydzielające nadal piękny zapach i po zbadaniu akt stwierdzających liczne cuda, przypisywane wstawiennictwu Rity, a doniesienia komisji były tak przychylne, że Urban VIII podpisał dekret o beatyfikacji w roku 1628. Papież Leon XIII kanonizował ją 24 maja 1900 roku, wyznaczając jej święto na dzień 22 maja.
Symbolem jaki towarzyszy Ricie jest róża, przypominająca o różach, które ona otrzymała podczas ostatniej zimy swego życia. Te róże tak dzisiaj jak i wtedy dla Rity są znakiem Bożej miłości, miłosierdzia i przebaczenia. Św. Rita jest patronką spraw trudnych i beznadziejnych.

NABOŻEŃSTWO DO ŚWIĘTEJ RITY ODBYWA SIĘ W NASZEJ PARAFII W KAŻDY 22. DZIEŃ MIESIĄCA

– róże do poświęcenia można przynieść ze sobą, jednak przy stoliku w kościele funkcjonuje punkt dystrybucji kwiatów na nabożeństwo. Można też podczas nabożeństwa poświęcić chleb ku czci św. Rity.

Schemat nabożeństwa wygląda następująco:

1) Poświęcenie róż ku czci świętej Rity
Drodzy bracia i siostry, symbolem kultu św. Rity na całym świecie stała się róża. Należy mieć nadzieję, że życie każdego jej czciciela stanie się jak róża zerwana w ogrodzie Rocca-Porena zimą niedługo przed jej śmiercią. Oznacza to, że będzie ona życiem podtrzymywanym gorącą miłością do Pana Jezusa; życiem, które na cierpienia i ciernie potrafi reagować przebaczeniem i całkowitym darem z siebie po to, by roznosić wszędzie miłą woń Chrystusa poprzez konsekwentne głoszenie Ewangelii własnym życiem. Drodzy czciciele św. Rity, ofiaruje Ona swoją różę każdemu z was: przyjmując ją duchowo starajcie się żyć jako świadkowie nadziei, która nigdy nie zawodzi, i jako głosiciele życia, które zwycięża śmierć.

Módlmy się:

Boże, Ojcze Miłosierdzia, Ty naznaczyłeś św. Ritę znakiem ciernia i róży *, prosimy się pobłogosław (+) te róże, które są znakiem Jej obecności wśród nas oraz symbolem jej duchowego piękna i spraw, abyśmy tak jak Ona, wydawali woń dobrych uczynków a ciernie przeciwności i cierpień umieli wykorzystać do wzrostu wiary, nadziei i miłości. * Racz dla Jej zasług udzielić nam dobra duszy i ciała, odwróć od nas zasłużone kary i użycz nam łaski, abyśmy za przykładem św. Rity pomnażali cześć Twego Imienia. * Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

2) Pozdrowienie Świętej Rity
Pozdrawiam cię święta Rito, napełniona miłością i pokojem, przykładzie każdej wszelkiej cnoty, wierna uczennico Chrystusa. Pomóż nam, patronko rodziny i przebaczenia, uwierzyć, że dla Boga wszystko jest możliwe i wspomagaj nas w każdej potrzebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

3) Modlitwa zawierzenia – można odmawiać wspólnie z kapłanem
Święta Rito, * Patronko spraw trudnych, Orędowniczko w sytuacjach beznadziejnych, * cudna gwiazdo świętego Kościoła naszego, zwierciadło cierpliwości, * pogromicielko szatanów, lekarko chorych, * pociecho strapionych, wzorze prawdziwej świętości, * ukochana Oblubienico Chrystusa Pana, naznaczona cierniem z korony Ukrzyżowanego. * Z głębi serca czcimy Ciebie i zarazem błagamy * módl się za nami, o uległość woli Bożej we wszystkich przeciwnościach naszego życia. * Przybądź nam z pomocą, o święta Rito i spraw, * abyśmy doznali skutków Twej opieki, * by modlitwy nasze u tronu Bożego stały się skuteczne. * Wyproś nam wzmocnienie wiary, nadziei i miłości, * szczerego i dziecięcego nabożeństwa do Matki Bożej oraz łaskę… (wymienić prośby zawarte w księdze intencji do św. Rity na dany miesiąc). * I spraw, abyśmy zwyciężywszy wszelkie przeszkody i pokusy, * mogli dojść kiedyś do nieba i tam Ci dziękować * i wiecznie cieszyć się towarzystwem Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.

4) Litania do świętej Rity
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson,
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się za nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, Matko Dobrej Rady,
módl się za nami
Święta Rito, módl się za nami
Orędowniczko w sytuacjach beznadziejnych,
Pocieszycielko zasmuconych,
Obrono i ucieczko opuszczonych,
Wierna orędowniczko we wszystkich potrzebach,
Przykładzie łagodności i pokory,
Wzorze posłuszeństwa i wyrzeczenia,
Wzorze cierpliwości i oddania się Bogu,
Ozdobo Zakonu augustiańskiego,
Różo miłości,
Miłośnico Jezusa ukrzyżowanego,
Oblubienico Jezusa cierpiącego,
Cierniem z korony Chrystusa zraniona,
Raną na czole ozdobiona,
Pełna ufności w Opatrzność Bożą,
W pełni Bogu poświęcona,
Potężna orędowniczko u Jezusa,
Cudami przez Boga wsławiona,
Zawsze przez Boga wysłuchana,
Abyśmy wyrzekli się miłości własnej,
uproś nam św. Rito
Abyśmy ćwiczyli się w pokorze,
Abyśmy nasz krzyż cierpliwie nieśli,
Abyśmy Boga ponad wszystko kochali,
Abyśmy Jego wolę zawsze wypełniali,
Abyśmy naszym winowajcom chętnie wybaczali,
Abyśmy bliźnich jak samych siebie kochali,
Abyśmy twoje cnoty naśladowali,
We wszystkich prośbach,
wspomagaj nas św. Rito
We wszystkich niebezpieczeństwach,
We wszystkich potrzebach i uciskach,
W każdym smutku i przeciwności,
W krzyżu i cierpieniu,
W godzinie śmierci,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.

K. Módl się za nami święta Rito.
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych

Módlmy się:
Ojcze niebieski, Ty dałeś świętej Ricie udział w męce Chrystusa, udziel nam łaski i siły do znoszenia naszych cierpień, abyśmy mogli głębiej uczestniczyć w misterium paschalnym Twego Syna. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.

5) Modlitwa kończąca nabożeństwo
1) Litania do św. Rity o dary Ducha Świętego
Darem Ducha Świętego jest miłość.
Ty, św. Rito, nią żyłaś. Wyproś ją dla nas.
W: Wyproś ją dla nas.
Darem Ducha Świętego jest pokój.
Ty, św. Rito, nim żyłaś. Wyproś go dla nas.
W: Wyproś go dla nas.
Darem Ducha Świętego jest radość.
Ty, św. Rito, nią żyłaś. Wyproś ją dla nas.
W: Wyproś ją dla nas.
Darem Ducha Świętego jest cierpliwość.
Ty, św. Rito, nią żyłaś. Wyproś ją dla nas.
W:  Wyproś ją dla nas.
Darem Ducha Świętego jest przebaczenie.
Ty, św. Rito, nim żyłaś. Wyproś je dla nas.
W: Wyproś je dla nas.
Darem Ducha Świętego jest czystość.
Ty, św. Rito, nią żyłaś. Wyproś ją dla nas.
W: Wyproś ją dla nas.
Darem Ducha Świętego jest wierność.
Ty, św. Rito, nią żyłaś. Wyproś ją dla nas.
W: Wyproś ją dla nas.
Darem Ducha Świętego jest panowanie nad sobą. Ty, św. Rito, nim żyłaś. Wyproś je dla nas.
W: Wyproś je dla nas.
Darem Ducha Świętego jest nadzieja.
Ty, św. Rito, nią żyłaś. Wyproś ją dla nas.
W: Wyproś ją dla nas.

Módlmy się:
Panie Jezu, oddajemy Ci nasze trudne sprawy osobiste i nasze wielkie pragnienie dobra. Za pośrednictwem św. Rity prosimy, ześlij Twojego Ducha, abyśmy, tak jak św. Rita, w swoich czynach i słowach kierowali się Twoją Ewangelią i byli prowadzeni Twoją łaską. Ty jesteś Bogiem, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

W Diecezji Świdnickiej kult św. Rity dokonuje się w następujących miejscowościach

– Bielawa – Parafia pw. Miłoserdzia Bożego

– Nowa Ruda – Słupiec – Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej

– Polanica Zdrój

– Wałbrzych – Biały Kamień – Parafia św. Jerzego i MB Różańcowej

Warto zaznaczyć, że w Bielawie i Wałbrzychu funkcjonuje Bractwo św. Rity Diecezji Świdnickiej, które ma na celu szerzenie kultu świętej patronki spraw trudnych i beznadziejnych

(Nabożeństwo opracował ks. Maciej Sroczyński na podstawie ogólnodostępnych modlitw ku czci św. Rity – można kopiować i rozpowszechniać)